Geschiedenis van Landgraaf
Landgraaf kent een eeuwenlange geschiedenis van bewoning, die zelfs terug te voeren is tot de IJzertijd en de Romeinse tijd. De gemeente is ontstaan uit de voormalige gemeenten Schaesberg, Nieuwenhagen en Ubach over Worms, die op hun beurt weer ontstaan zijn uit kleine lintvormige dorpjes aan belangrijke wegen en kruispunten. Gelukkig heeft het verleden vele sporen in Landgraaf achtergelaten. Overal is cultuurhistorisch erfgoed te ontdekken, soms verstopt, dan weer prominent aanwezig. Landgraaf heeft alleen al 172 Rijksmonumenten en drie beschermde dorpsgezichten. Van typisch Limburgse kruisen en wegkapellen tot hoeves en kastelen: je vindt het allemaal in Landgraaf. Achter ieder monument schuilt wel een bijzonder verhaal of een legende…
Mijnverleden van Landgraaf
Natuurlijk heeft ook het Zuid-Limburgse mijnverleden zijn stempel op Landgraaf gedrukt. Het grootste overblijfsel is wel de markante berg waarop SnowWorld gebouwd is. Via de langste trap van Nederland kunnen sportievelingen haar beklimmen. De groene flanken doen niet vermoeden dat de berg ontstaan is uit een stortplaats voor de onbruikbare mijnsteen, die tijdens de kolendelving van Staatsmijn Wilhelmina decennialang naar de oppervlakte werd gebracht. De steenberg heeft niet voor niet de bijnaam ‘Wilhelminaberg’. De steenberg van de tweede mijn in Landgraaf, de Oranje Nassau II, is inmiddels verdwenen, net als beide mijncomplexen. Wat rest zijn meerdere monumentale mijnwoningen, twee mijnscholen en interessante mijnwerkerskoloniën.